ساویناساوینا، تا این لحظه: 13 سال و 6 ماه و 4 روز سن داره

پرنسس مامی و ددی (ساوینا)

شاه کلیدهایی برای والدین

1390/8/24 17:15
نویسنده : zari-darusham
589 بازدید
اشتراک گذاری

اعتماد به نفس فرزند شما شدیداً تحت تاثیر کیفیت زمانی است که با او می گذرانید نه مقدار آن زمان.  با زندگی های پرمشغله امروز نمی توانیم 100% تمرکز و توجهمان را به فرزندمان اختصاص دهیم. خیلی وقت ها وقتی فرزندمان سعی می کند با ما ارتباط برقرار کند، وانمود می کنیم که به حرف هایشان گوش می کنیم.

اگر نتوانیم در طول روز زمانی را خالص و کامل با فرزندمان بگذرانیم،مطمئناً شروع به بدرفتاری می کند.

 توجه منفی در ذهن بچه ها خیلی بهتر از بی توجهی است.

 همچنین خیلی مهم است که احساسات فرزندانتان درست یا غلط نیستند. مثلاً وقتی دخترتان به شما می گوید که، "مامان تو با من وقت نمی گذرانی" در حالی که تازه با او بازی کرده اید، بدانید که او فقط احساسش را با شما در میان گذاشته است.

پس بهتر است که در این اوقات برای احساسات فرزندتان ارزش قائل شوید و به او پاسخ مثبت دهید.

 در روز بیشتر از صدها خواسته از فرزندانمان داریم.

 س عجیب نیست که بیشتر بچه هایمان دیگر صدای پدر و مادرشان را نمی شوند. به جای غر زدن و فریاد کشیدن سر بچه ها، از خودتان بپرسید، "چه کار باید بکنم؟"

 مثلاً، اگر سر پسرتان غر زده اید که چرا وقتی جوراب های کثیفش را درمی آورد آنها را توی هم گلوله نمی کند تا بفهمید کدام ها کثیف هستند، از این به بعد فقط جوراب هایی که در هم گلوله شده اند را بشویید.

 دو صدگفته چون نیم کردار نیست!

 اگر شما این کار را نکنید خودشان راه های نادرستی برای احساس قدرت کردن پیدا می کنند.

 راه هایی که می توانید از طریق آن باعث شوید احساس ارزشمند بودن و قدرت داشتن کنند این است که به آنها اجازه انتخاب بدهید، اجازه بدهید در حساب کتاب هایتان کمکتان کنند، در پختن غذا کمکتان کنند یا در خرید کردن.

 یک بچه دو ساله می تواند ظرف های پلاستیکی یا سبزیجات را بشوید. بیشتر وقت ها ما کارهای بچه ها را انجام می دهیم در حالی که خودشان خیلی خوب از پس آن برمی آیند.از خودتان بپرسید اگر در این اتفاق دخالت نمی کردید چه می شد؟

 وقتی بی خود در کاری دخالت می کنیم، شانس درس گرفتن از عواقب کارشان را از بچه ها می گیریم.

 وقتی اجازه بدهیم که عواقب کارشان به طور طبیعی اتفاق بیفتد، رابطه مان با فرزندمان هم به خاطر غر زدن ها و سرزنش ها خراب نمی شود.

 باید اجازه بدهیم بچه ها خودشان راه حلی برای مشکلشان پیدا کنند.

 اگر فرزندتان روی اعصابتان راه می رود یا بی ادبانه با شما حرف می زند به هیچ وجه عصبانی نشوید و از کوره در نروید.

 فقط کافی است که اتاق را ترک کنید

 یا تهدیدش کنید که اگر یک بار دیگر کارش را تکرار کند،اتاق را ترک می کنید.

پسندها (0)
شما اولین مشوق باشید!

نظرات (10)

هستي
14 آبان 90 19:51
سلام يه تولد بزرگ همراه با تك ستاره شبكه تو ململ خوشحال ميشم بياي http://www.asr-havadare-no.blogfa.com/ نظريادتون نره ها
مامان وندا
17 آبان 90 12:47
سلام ممنون از مطالببه ما هم سر بزنید
مامان شینا
18 آبان 90 9:46
مطالب آموزنده ای بود ممنون ولی هیچ پست علمی جای عکسای دخملی و نمگیره منتظر عکسای زیبا ساوینا جونی هستیم
لیلی مامان یونا
19 آبان 90 18:01
سلام ممنون از مطب خوبتون
سعیده مامان آرتین (شازده کوچولو)
21 آبان 90 23:23
ممنون مطلبتون خیلی جالب و آموزنده بود.
لاله
23 آبان 90 13:26
مرسی
خاطره مامان بردیا
23 آبان 90 18:38
تمام لذت عمرم در اين است / که مولايم اميرالمومنين است عيد شما مبارک
مامان سام
24 آبان 90 18:53
مرسي مفيد بود
عاطفه مامان آوا خانم ناز نازی
25 آبان 90 12:28
کجایی دوستم. داری خستگی زحمتهای تولدو در می کنی؟!!
خاله نسرین.مامان صدف و سپهر
12 آذر 90 14:58
عالی بود.اما قبول کنید عمل کردن به همشون یخورده سخته .در اوج عصبانیت سکوت کردن خوب کار هر کسی نیست.